ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓΩΓΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Το πρόγραμμα Αγωγής Υγείας ξεκίνησε πολύ πρόσφατα, με αποτέλεσμα να έχουν διοργανωθεί μονάχα τέσσερις συναντήσεις μέχρι στιγμής. Παρ’ όλα αυτά οι μαθητές που συμμετέχουμε σε αυτό το πρόγραμμα έχουμε αποκομίσει πολλά και έχουμε εκδηλώσει μια θετική στάση ως προς το πρόγραμμα και τα θέματα που επεξεργαζόμαστε.
Στις ελάχιστες λοιπόν συναντήσεις που έχουν οργανωθεί μέχρι τώρα μπορούμε να πούμε πως έχουμε επεξεργαστεί ποικίλα θέματα. Αναλυτικότερα, στην πρώτη μας συνάντηση αναφερθήκαμε στην έννοια του προγράμματος, μετονομάζοντας το από «Αγωγή Υγείας» σε «Ονειρεύομαι με πυξίδα τα συναισθήματα μου». Κατ’ αρχάς οργανωθήκαμε ορίζοντας τους κανόνες λειτουργίας της ομάδας με στόχο μια αρμονική συνεργασία και καλή συνεννόηση μεταξύ των μελών. Στη συνέχεια εκφράσαμε ο καθένας το μεγαλύτερο του όνειρο σε συνδυασμό με τα συναισθήματα που το προκαλεί. Ακόμη μιλήσαμε για τους στόχους μας στο μέλλον και πως θα τους επιτύχουμε. Αυτή η πρώτη μας συνάντηση μας άφησε ένα συναίσθημα αγωνίας και ανυπομονησίας για τις επόμενες συνεδριάσεις. Όλοι φύγαμε ευδιάθετοι και θετικοί για τις επόμενες συναντήσεις μας.
Με το ξεκίνημα της δεύτερης συνάντησης κάναμε έναν αριθμό ασκήσεων καθώς και συζητήσεων, όλες πολύ εποικοδομητικές. Η πρώτη άσκηση με το μπαλάκι δημιούργησε ποικίλα συναισθήματα και αντιδράσεις. Πολλοί αισθάνθηκαν αισιοδοξία, χαρά, ενεργητικότητα καθώς και θετική ενέργεια. Άλλοι όμως, αντέδρασαν αρνητικά λέγοντας ότι τους προκαλεί άγχος, πίεση, εγκλωβισμό κίνησης, λύπη κ.α. Καθώς ολοκληρώθηκε αυτή η άσκηση ακολούθησε μια άλλη κουϊζ – συμπλήρωση προτάσεων. Χωριστήκαμε σε τέσσερις ομάδες και συμπληρώσαμε τους ημιτελείς όρους σύμφωνα με την άποψη μας. Η εργασία ολοκληρώθηκε με επιτυχία. Εκφράστηκαν πολλές απόψεις, κάποιες από τις οποίες συνέπιπταν. Όλοι ήμασταν ικανοποιημένοι και ενθουσιασμένοι, καθώς βγάλαμε τα συμπεράσματα μας. Ακολούθησε μια μεγάλη συζήτηση, στην οποία συνδέσαμε το γεγονός και τη σκέψη με ένα συναίσθημα. Μάθαμε επίσης ποια είναι τα συναισθήματα έκτακτης ανάγκης (οργή, φόβος, ταραχή) και κάναμε διάλογο πάνω σ’ αυτό. Στην τελευταία άσκηση που τελέστηκε, μέσα από ένα κείμενο στο οποίο απορρέουν πολλά συναισθήματα και σκέψεις τα αναλύσαμε και επαληθεύσαμε τις σχέσεις μεταξύ γεγονότος, σκέψης και συναισθήματος. Στα τελευταία λεπτά της συνάντησης καταλήξαμε και σε άλλα συμπεράσματα τα οποία ήταν ότι το συναίσθημα είναι αναγκαίο στη ζωή και ότι υπάρχουν επιτρεπτά και μη επιτρεπτά συναισθήματα.
Αυτό το πρόγραμμα πιστεύουμε ότι μας ανοίγει πολλούς ορίζοντες καθώς έχουμε την ευκαιρία να εκφράσουμε απόψεις και να αναλύσουμε συναισθήματα με αποτέλεσμα να έρθουμε πιο κοντά με παιδιά με τα οποία δεν επικοινωνούσαμε πολύ.
Μηνούδη Ολίβια – Κουλιάνου Βάσω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου