1η και 2η συνάντηση του Γυμνασίου Μακρυγιάλου

Παρασκευή, 25 Ιανουαρίου 2008

Η πρώτη μας συνάντηση έγινε την Παρασκευή 25/1/08. Μαζευτήκαμε όλοι μαζί μέσα στην τάξη, μετά το μάθημα, σε κύκλο και συζητήσαμε για το πώς θα είναι το πρόγραμμα που θα κάνουμε με τίτλο «Ονειρεύομαι με πυξίδα τα συναισθήματα μου». Η καθηγήτρια μάς έφερε 3 χαρτόνια για να τα χρησιμοποιήσουμε στην διάρκεια της συνάντησής μας.

Στο πρώτο, ο καθένας έγραφε το όνομά του και τρία πράγματα που του αρέσουν πολύ και με αυτόν τον τρόπο μάθαμε τα ενδιαφέροντα του καθενός. Στο δεύτερο, αφού χωριστήκαμε σε ομάδες των τριών παιδιών, γράψαμε τι περιμένουμε να πετύχουμε ύστερα από αυτό το πρόγραμμα. Τέλος στο τρίτο, γράψαμε κανόνες που πρέπει να τηρούμε, όπως για την μεταξύ μας συμπεριφορά εντός αλλά και εκτός προγράμματος . Επίσης, παίξαμε ένα παιχνίδι και διασκεδάσαμε πολύ . Όταν έμαθαν τα υπόλοιπα παιδιά τι κάναμε, στενοχωρήθηκαν που δεν μπόρεσαν να πάρουν μέρος σε αυτό το πρόγραμμα.

Παρασκευή, 1 Φεβρουαρίου 2008

Η δεύτερη συνάντηση των μαθητών για το πρόγραμμα έγινε την Παρασκευή 1/2/08 με την υπεύθυνη καθηγήτρια, η οποία φωτογράφησε και τις ομάδες που είχαμε κάνει.

Κάθε παιδί πήρε ένα μαρκαδόρο με το χρώμα που του άρεσε και η καθηγήτρια μάς έδωσε μια εργασία στην οποία θα συμπληρώναμε τα κενά με λέξεις που μας ερχόταν εκείνη την στιγμή στο μυαλό μας. Επίσης, μιλήσαμε για το πώς αισθανόμαστε για τα μέλη της οικογένειάς μας, αλλά και τους φίλους μας. Στο τέλος είπαμε πώς νιώθουμε για αυτό το πρόγραμμα, αν πιστεύουμε ότι θα συνεχίσει με επιτυχία και ποιο πιστεύουμε ότι θα είναι το αποτέλεσμα.

Όλα τα παιδιά είμαστε ευχαριστημένα και χαιρόμαστε που συμμετέχουμε σε αυτό το πρόγραμμα, γιατί σίγουρα θα μας βοηθήσει να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλον καλύτερα.

Γιώτα Σμιττ

Β₂ Γυμνασίου Μακρυγιάλου

Συνάντηση Λυκείου Λιτοχώρου

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓΩΓΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

Το πρόγραμμα Αγωγής Υγείας ξεκίνησε πολύ πρόσφατα, με αποτέλεσμα να έχουν διοργανωθεί μονάχα τέσσερις συναντήσεις μέχρι στιγμής. Παρ’ όλα αυτά οι μαθητές που συμμετέχουμε σε αυτό το πρόγραμμα έχουμε αποκομίσει πολλά και έχουμε εκδηλώσει μια θετική στάση ως προς το πρόγραμμα και τα θέματα που επεξεργαζόμαστε.

Στις ελάχιστες λοιπόν συναντήσεις που έχουν οργανωθεί μέχρι τώρα μπορούμε να πούμε πως έχουμε επεξεργαστεί ποικίλα θέματα. Αναλυτικότερα, στην πρώτη μας συνάντηση αναφερθήκαμε στην έννοια του προγράμματος, μετονομάζοντας το από «Αγωγή Υγείας» σε «Ονειρεύομαι με πυξίδα τα συναισθήματα μου». Κατ’ αρχάς οργανωθήκαμε ορίζοντας τους κανόνες λειτουργίας της ομάδας με στόχο μια αρμονική συνεργασία και καλή συνεννόηση μεταξύ των μελών. Στη συνέχεια εκφράσαμε ο καθένας το μεγαλύτερο του όνειρο σε συνδυασμό με τα συναισθήματα που το προκαλεί. Ακόμη μιλήσαμε για τους στόχους μας στο μέλλον και πως θα τους επιτύχουμε. Αυτή η πρώτη μας συνάντηση μας άφησε ένα συναίσθημα αγωνίας και ανυπομονησίας για τις επόμενες συνεδριάσεις. Όλοι φύγαμε ευδιάθετοι και θετικοί για τις επόμενες συναντήσεις μας.

Με το ξεκίνημα της δεύτερης συνάντησης κάναμε έναν αριθμό ασκήσεων καθώς και συζητήσεων, όλες πολύ εποικοδομητικές. Η πρώτη άσκηση με το μπαλάκι δημιούργησε ποικίλα συναισθήματα και αντιδράσεις. Πολλοί αισθάνθηκαν αισιοδοξία, χαρά, ενεργητικότητα καθώς και θετική ενέργεια. Άλλοι όμως, αντέδρασαν αρνητικά λέγοντας ότι τους προκαλεί άγχος, πίεση, εγκλωβισμό κίνησης, λύπη κ.α. Καθώς ολοκληρώθηκε αυτή η άσκηση ακολούθησε μια άλλη κουϊζ – συμπλήρωση προτάσεων. Χωριστήκαμε σε τέσσερις ομάδες και συμπληρώσαμε τους ημιτελείς όρους σύμφωνα με την άποψη μας. Η εργασία ολοκληρώθηκε με επιτυχία. Εκφράστηκαν πολλές απόψεις, κάποιες από τις οποίες συνέπιπταν. Όλοι ήμασταν ικανοποιημένοι και ενθουσιασμένοι, καθώς βγάλαμε τα συμπεράσματα μας. Ακολούθησε μια μεγάλη συζήτηση, στην οποία συνδέσαμε το γεγονός και τη σκέψη με ένα συναίσθημα. Μάθαμε επίσης ποια είναι τα συναισθήματα έκτακτης ανάγκης (οργή, φόβος, ταραχή) και κάναμε διάλογο πάνω σ’ αυτό. Στην τελευταία άσκηση που τελέστηκε, μέσα από ένα κείμενο στο οποίο απορρέουν πολλά συναισθήματα και σκέψεις τα αναλύσαμε και επαληθεύσαμε τις σχέσεις μεταξύ γεγονότος, σκέψης και συναισθήματος. Στα τελευταία λεπτά της συνάντησης καταλήξαμε και σε άλλα συμπεράσματα τα οποία ήταν ότι το συναίσθημα είναι αναγκαίο στη ζωή και ότι υπάρχουν επιτρεπτά και μη επιτρεπτά συναισθήματα.

Αυτό το πρόγραμμα πιστεύουμε ότι μας ανοίγει πολλούς ορίζοντες καθώς έχουμε την ευκαιρία να εκφράσουμε απόψεις και να αναλύσουμε συναισθήματα με αποτέλεσμα να έρθουμε πιο κοντά με παιδιά με τα οποία δεν επικοινωνούσαμε πολύ.

Μηνούδη Ολίβια – Κουλιάνου Βάσω

2η Συνάντηση Γυμνασίου Ρητίνης

Πραγματοποιήθηκε η δεύτερη συνάντηση της ομάδας των μαθητών του Γυμνασίου Ρητίνης που συμμετέχουν στο πρόγραμμα Ονειρεύομαι με πυξίδα τα συναισθήματά μου. Όλα τα παιδιά στην πρώτη εισαγωγική άσκηση δήλωσαν τι νιώθουν, τα περισσότερα με λόγια εκτός από δύο που εκφράστηκαν με κάποιο μορφασμό.

Στη συζήτηση που έγινε μετά το κουίζ παρατήρησαν ότι έχουν πράγματι κοινές απαντήσεις. Στις τελευταίες ερωτήσεις απάντησαν κυρίως ότι τα παιδιά χρειάζονται αγάπη και θα σκάσουν αν δεν μιλήσουν. Στο επόμενο βήμα οι περισσότεροι μαθητές απο την αρχή υποστήριξαν τη σχέση αίσθημα- σκέψη- συναίσθημα.

Τους εξέπληξε στην τελευταία άσκηση η παρατήρηση ότι όλοι έκανα θετικές σκέψεις μετά το τραγούδι του Θανάση.

Πιστέυω ότι ήταν πολύ ωφέλιμη και η συζήτηση που έγινε μετά με τα γνωμικά και συνειδητοποίησαν το ρόλο της κοινωνίας στα αποδεκτά ή μη συναισθήματα

1η συνάντηση 4ου Γυμνασίου Κατερίνης

Στη πρώτη συνάντηση καθίσαμε όλοι γύρω γύρω σχηματίζοντας ένα κύκλο και αρχίσαμε να λέμε τις απόψεις μας σχετικά με το τι είναι όνειρο και τι συναίσθημα. Σχεδόν όλες οι απόψεις ήταν ίδιες ενώ οι πιο πολλοί είπαν ότι το όνειρο είναι κάτι που θέλουμε να πραγματοποιήσουμε στο παρόν ή στο μέλλον και ότι συναίσθημα είναι αυτό που νιώθουμε για κάτι ή κάποιον είτε είναι καλό είτε είναι κακό.

Μετά καθίσαμε στη σειρά με βάση την ηλικία μας. Στην αρχή του κύκλου καθόταν ο μεγαλύτερος και στο τέλος ο μικρότερος. Στην συνεχεία είπαμε τρία πράγματα που μας αρέσουν πιο πολύ. Όλοι είχαμε διαφορετικά πράγματα.

Ύστερα κάναμε ομάδες τριών ατόμων και γράψαμε τους κανόνες που πρέπει να ακολουθήσουμε κατά τη διάρκεια των συναντήσεων μας. Επίσης γράψαμε τι περιμένουμε από αυτό το πρόγραμμα και ποια είναι τα θετικά και τα αρνητικά του. Όλοι βρήκαμε ότι αυτό το πρόγραμμα έχει μόνο θετικά και κάποια από αυτά είναι το ότι μπορούμε να καταλάβουμε αυτό που αισθάνονται οι άλλοι αλλά αυτό που αισθανόμαστε και εμείς οι ίδιοι. Επιπλέον μας δίνεται η ευκαιρία να εκφράσουμε αυτό που νιώθουμε πιο εύκολα και να έρθουμε πιο κοντά με τους συμμαθητές μας.

1η συνάντηση 3ου ΤΕΕ – ΕΠΑΣ Κατερίνης

Οι μαθητές από την πρώτη στιγμή της συνάντησης εξέφρασαν το ενδιαφέρον τους και είχαν ενεργό συμμετοχή ακόμα και αυτοί που δε συμμετέχουν καθημερινά στο μάθημα. Αναφέρθηκαν αυθόρμητα στα όνειρά τους, ενώ μέσα από τα βιωματικά παιχνίδια τους δόθηκε η δυνατότητα να γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους.

Τέλος, «κλείσαμε» τη δίωρη αυτή συνάντηση με την υπόσχεση ότι την επόμενη φορά θα έχουμε την ευκαιρία να αναφερθούμε πιο αναλυτικά στα συναισθήματα.

Ισμήνη – Σοφία

3^ο ΤΕΕ – ΕΠΑΣ Κατερίνης